Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008

Οι ζωντανοι και οι πεθαμενοι ανθρωποι.

Οι ζωντανοι ανθρωποι ειναι ζεστοι και αλλαζουν χρωματα.Οι πεθαμενοι ειναι κρυοι και ασπροι.

Οι ζωντανοι ανθρωποι εχουν συναισθηματα, νιωθουν λυπη , χαρα , θυμο, αγαπη, μισος.Οι πεθαμενοι στεκονται ακινητοι και δε νιωθουν τιποτα.

Οι ζωντανοι ανθρωποι σχετιζονται με αλλους ζωντανους ανθρωπους, εχουν φιλους και ερωτευονται. Οι πεθαμενοι απλα καθονται στον ταφο τους μονοι τους.


Οι ζωντανοι ανθρωποι εχουν ενδιαφεροντα, σκεφτονται και δημιουργουν.Οι πεθαμενοι απλα λιωνουν μεχρι να γινουν χωμα.


Οι ζωντανοι ανθρωποι ειναι επιθυμητοι και ολοι θελουν να βρισκονται γυρω τους.Τους πεθαμενους ολοι τους φοβουνται και τους θυμουνται μονο στα μνημοσυνα.


Οι ζωντανοι ανθρωποι εχουν επαφη με το σωμα τους, το ταιζουν, μπεκροπινουν και κανουν σεξ.Οι πεθαμενοι ανθρωποι εχουν πεθαμενο σωμα.


( Μολις εγραψα ενα απαισιο ποστ.Οσο το ξαναδιαβαζω τοσο πιο απαισιο το βρισκω! το στελνω για την τιμη των οπλων μην το παρετε στα σοβαρα)

5 σχόλια:

Chris είπε...

Θα μπορούσες να το ονομάσεις "πόσο ζωντανός είστε?" σαν αυτά τα τεστ στη σούπερ κατερίνα.

Προσγειωνεται η μπουγατσα, ακρη μαγκες είπε...

χαααααααααααααα καλοοοοο! το "ποσο ψοφια ειμαι , ω τζιζους κραιστ σουπερσταρ, γαμω την πτωμαινη μου μεσα" θα ηταν πιο ρεαλιστικο.αλλα ειπα να μην βαλω παλι "γαμω" μεσα. το χω γαμησει με τα γαμω.

Ανώνυμος είπε...

Δηλαδή εγώ που πονάω απίστευτα και μένω μες στο σπίτι και βιώνω τον πόνο μου,είμαι ζωντανός άνθρωπος?

Προσγειωνεται η μπουγατσα, ακρη μαγκες είπε...

χμ, κατα την ταπεινη μου γνωμη οποιος ποναει ειναι ζωντανος.αλλα και οι αντιθετες αποψεις σεβαστες.α, και σ αυτο το βλογ κανουν κομεντς μονο οι ζωντανοι, τους νεκρους τους εχω απαγορευσει.

Ανώνυμος είπε...

έπεσα τυχαία στο μπογ και εκεί που άρχισα να το διασκεδάζω διάβασα αυτό το ποστ. πραγματικά απορώ πώς σκεφτηκες και δημοσίευσες κάτι τέτοιο. καλά θα κάνεις να βουτάς τις λέξεις στο μυαλό πριν γράψεις κάτι!!!

Ποια ειναι η γνωμη σας για τα σοκολατακια Gioconda.

ναι, εγω ειμαι.

Σπουδαζω.Υποτιθεται.Τα ξυνω δηλαδη. Παρ'ολα αυτα εχω εναν πλουσιο εσωτερικο κοσμο,μια βαθεια συμπονια για την ανθρωποτητα, μια ελια στον ωμο, και μια μαλακισμενη αισιοδοξια για τα παντα.Συνηθως. Ισως να μην εχω κατι ιδιαιτερο η ψαγμενο η βαρυσημαντο να πω.Ισως παλι και να εχω. Οπως και να χει καλως σας βρηκα.Α ξεχασα. Το ιπταμενη μπουγατσα μου το βγαλανε. Δεν ξερω ακριβως γιατι, ισως να εχει να κανει με το χρωμα μου,με το γεγονος οτι πεταω, κατι τετοιο.:p