Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2008

...........

Χα χα αυτες τις μερες ποσταρω ασυστολα.Η μάλλον αυτές τις μέρες ποστάρω ασύστολα.Θα κάνω μια αξιέπαινη(πιστεύω) προσπάθεια να βάζω τόνους.Γενικά ήμουνα υπερ της κατάργησης του τόνου τουλάχιστον για μένα. Σε μια έκθεση στο σχολείο θυμαμαι τον καθηγητή μου (α ρε Γριβα) να έχει τονίσει με κατακόκκινο στυλό ολη την έκθεση, στην οποία δεν είχα κάνει τον κόπο να τονίσω ούτε μια λεξούλα, και να γράφει στο τέλος ΤΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΝΙΣΜΟΣ.Ε όπως φαίνεται δεν έκανε και τίποτα.
Γιατί τα γράφω αυτα τωρα. (δεν μπορω αλλους τονους) Τα γραφω επειδη πρεπει κατι να κανω με τα χερια μου.Δεν κανει κρυο.Αλλα δεν κανει και ζεστη. Και θελω κολασμενα να παρω το τρενο ν ανεβω Χαλκιδικη και να κανω μπανια.(συνδρομο ανικανοποιητων παραδοσιακων διακοπων)Και επισης ειναι ο Σκορπιος στον 9ο Οικο μου, ο ουρανος ειναι μπλε, και στην Αθηνα δεν εχει αστερια, και θελω αστερια, αρα να φυγω απ την Αθηνα και να παω Χαλκιδικη η ακομα καλυτερα στο χωριο μου που ειναι στον Εβρο και εχει γκαιντες και καποιοι με φωναζουν "Λουshυ,που εισι μαρη, τοσου κιρο εχς να ρθεις", και ειναι και τ ανηψια μου π εχω αιωνες να τα δω και μου λειψανε, και τα πανηγυρια που ποτε δεν σηκωνομαι να χορεψω γτι φοβαμαι οτι θα κανω λαθος τα βηματα και παντα το μετανιωνω που δεν σηκωνομαι, και τα 5 καφενεια του, και οι βολτες στο ποταμι με το μηχανακι της Μαιρης, και οι Τουρκοι φανταροι π χαιρετανε απο απεναντι, και τα αρσενικα που με ρωτανε ποιους διασημους εχω δει απο κοντα επειδη ειμαι "Αθηναια" , και τη θεια μου, και τα χωραφια, και τα ατομα που με ξερουν ως το "τινος εισαι συ?Του Δημητρου?"
Και οι βολτες με τ αμαξακι μου που ειναι ελευθερες και χωρις κινηση...Και το τρομαχτικο μας σπιτι που γκρεμιζεται και τα τεραστια ποντικια , και ο ουρανος που γεμιζει το μισο τοπο γιατι τον υπολοιπο μισο τον γεμιζει το χωραφι με τα ηλιοτροπια...Και τα αγρια σκυλια και τα φιδια και οι ασχημες γαλοπουλες και οι κοτες και οι λευκες, που ειναι τεραστιες και οταν φυσαει σπανε τα κλαδια, και τα πλατανια που εχουμε στον κηπο, και η γιαγια η Μαρθα που ειναι σχεδον τυφλη και παντα με περναει για τη μανα μου και κλαιει(τη μανα μου την αναγνωριζει παραδοξως) και το νεκροταφειο στο καλυτερο σημειο του χωριου, και το ποταμι με την περιεργως λευκη αμμο του,και τις φατσες που με κοιτανε περιεργα οταν λεω "οχι, δεν εχω ξανακουσει το ταδε τραγουδι" "οχι δεν εχω παει ποτε στον Πλουταρχο", και που ειμαι τοσο ξενη και ταυτοχρονα τοσο πολυ στο σπιτι μου .

(ναι σωστα μαντεψατε παλι ecdl δινω αυριο)

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Αχ τι ωραία που τα περιγράφεις!! Η κατάσταση μου θυμίζει το χωριό μου!
[και κάθε χρόνο με ρωτάνε τίνος είμαι...μάλλον πρέπει να κυκλοφορώ με ταμπελάκι!]

Ποια ειναι η γνωμη σας για τα σοκολατακια Gioconda.

ναι, εγω ειμαι.

Σπουδαζω.Υποτιθεται.Τα ξυνω δηλαδη. Παρ'ολα αυτα εχω εναν πλουσιο εσωτερικο κοσμο,μια βαθεια συμπονια για την ανθρωποτητα, μια ελια στον ωμο, και μια μαλακισμενη αισιοδοξια για τα παντα.Συνηθως. Ισως να μην εχω κατι ιδιαιτερο η ψαγμενο η βαρυσημαντο να πω.Ισως παλι και να εχω. Οπως και να χει καλως σας βρηκα.Α ξεχασα. Το ιπταμενη μπουγατσα μου το βγαλανε. Δεν ξερω ακριβως γιατι, ισως να εχει να κανει με το χρωμα μου,με το γεγονος οτι πεταω, κατι τετοιο.:p