Παραχωμένα.

Βαριέμαι.Και απότη βαρεμάρα μου άρχισα να σκαλίζω λίγο τα παραχωμένα. Παραχωμένα είναι τα πόστ που γράφω για να μη δημοσιεύσω ποτέ, απλά για να ξεσπάσω (τα οποία και θα παραμείνουν παραχωμένα) και εκείνα που τα γράφω μεν για να τα βγάλω στη φόρα, αλλά τελευταία στιγμη για αγνωστο λόγο το μετανιώνω και μένουν παραχωμένα. Ε, μερικά έχουν πλάκα. Οπότε επειδή βαριέμαι να γράφω καινούρια, ορίστε.

21/9/2009

Σήμερα είδα τον Αγγελάκα στην Ομόνοια. Ενα κομματι μου συνέχισε να περπατάει αδιάφορα, και ενα άλλο μου κομμάτι τον πλησίασε και του είπε "Φίλε, με λίγο κόπο μοιάζεις με τον Αγγελάκα". Μου απάντησε "Αυτός είμαι." Αυτό το κομμάτι είχε ακόμα μια ηλίθια ιστορία να διηγείται.

Ενα κομμάτι μου χτες το βράδυ κοιμήθηκε στις 11. Ενα άλλο κομμάτι το σκασε απ το σπίτι και βγήκε να πιεί ενα ποτό μόνο του.Γνώρισε το Γεράσιμο που ήταν λιγο Ανώμαλος και Περίεργος , και του ξέφυγε τελευταία στιγμή μπαίνοντας σ ένα ταξί. Αλλη μια ηλίθια ιστορία.

Ποτε ποτε νιώθω μόνη μου.Ενα κομμάτι μου γράφει.Ενα άλλο κομμάτι μου φεύγει τρέχοντας και χαιρετάει αγνώστους στο δρόμο, χαμογελάει σε γριές και πρεζάκια και χαρίζει τσίχλες σε γυφτάκια στο θησείο.Αυτό το κομμάτι δεν χρειάζεται να διηγείται ιστορίες.

Αραγε ποιά να είναι η διαφορά ανάμεσα σε ένα γειάσου και ένα πάμεγιαένανκαφέ.

Μάλλον διαφορά στο κομμάτι που παίζει.