Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008

Χ (εσε) Mas

Ναι και οσο εσεις στην γραφικη Αθηνα πυροβολιεστε με καλασνικοφ και ζειτε την Πρωτη Κοινωνικη Επανασταση (αλφα κου εψιλον), εδω στη Βεροια χιονιζει.Ναι , εκεινο το υπεροχο ασπρο πραμα που σου θυμιζει οτι οτι και να γινει, δεν πα να χτυπιουνται κατω 200 φαινομενα θερμοκηπιου ελ νινιο αντιμεταθεσεις πολων και δεν ξερω τι αλλο, σε μερικα μερη τα Χριστουγεννα χιονιζει , εχει τζακι , ολοι μαζευονται γυρω απ το τζακι για να διαβασουν αναγεννησιακη μουσικη, την ψυχοπαθολογια του ενηλικα, και "διοικηση" ( μαθημα τριτης λυκειου με μονολεκτικο ονομα).
Το βραδυ βεβαια ειδα στον υπνο μου οτι θα με εκτελουσε ενα ζευγαρι επαγγελματιων εκτελεστων με εναν διμετρο διπλο πελεκυ, ασημενιο με αναγλυφα μαυρα σχεδια ( πολυ καλλιτεχνικο). Ειχαμε στησει την εξεδρα στο μπαλκονι και κλαιγαμε, οταν ανακαλυψαμε οτι οι εκτελεστες ειχαν κολλησει με τον πελεκυ στο ασανσερ( μενω και στον τεταρτο) Καναμε αξιοτιμες προσπαθειες να τους βγαλουμε απο κει, αλλα μεχρι να βγαλουν το τεραστιο αυτο τσεκουρι απ το ασανσερ ξυπνησα.
Και επειδη ειναι ολοι τοσο καλλιτεχνικα, θα συνθεσω ενα ποιημα εξυμνωντας το χιονι.

Μερικες φορες τα βραδυα

Πριν κοιμηθω

Θυμαμαι τα ματωμενα πτωματα

των αχινων

που σκοτωσαμε στη Σαμο

μικρα

στρογγυλα

ακινητα

και οταν κλεινω τα ματια

τα φαντασματα τους με πλησιαζουν νωχελικα

απο πισω ( χωρις παρεξηγηση)

χλωμα σφαιρικα

με το ασημενιο αιμα τους να σταζει

μηπως τελικα

ειναι ολα νιφαδες χιονιου και γω ψυχοπαθης?



τελος.


το τζακι ειναι μυοχαλαρωτικο. αυτο για οσους εχουν μυς.

3 σχόλια:

Chris είπε...

Εγώ νομίζω πως το ποίημα είναι του Ελύτη και ντροπή σου να το σφετερίζεσαι.

ΦΘΟΥ

rwmi's lonely way είπε...

Egw pali lew pws exw kati metria muwnia kai tha thela ligo tzaki na xalarwsoun! ;))

Προσγειωνεται η μπουγατσα, ακρη μαγκες είπε...

Ο Ελυτης πεθανε, δε θα μου ζητησει ποτε τα ρεστα!! :p

Εμ, οταν λεω οτι ειναι μυοχαλαρωτικο, να με ακουτε.

Ποια ειναι η γνωμη σας για τα σοκολατακια Gioconda.

ναι, εγω ειμαι.

Σπουδαζω.Υποτιθεται.Τα ξυνω δηλαδη. Παρ'ολα αυτα εχω εναν πλουσιο εσωτερικο κοσμο,μια βαθεια συμπονια για την ανθρωποτητα, μια ελια στον ωμο, και μια μαλακισμενη αισιοδοξια για τα παντα.Συνηθως. Ισως να μην εχω κατι ιδιαιτερο η ψαγμενο η βαρυσημαντο να πω.Ισως παλι και να εχω. Οπως και να χει καλως σας βρηκα.Α ξεχασα. Το ιπταμενη μπουγατσα μου το βγαλανε. Δεν ξερω ακριβως γιατι, ισως να εχει να κανει με το χρωμα μου,με το γεγονος οτι πεταω, κατι τετοιο.:p