Γραφειοκρατίες.

Οχι. Δεν είναι οτι φοβάμαι τις γραφειοκρατίες. Δηλαδή, δεν είναι ακριβώς φόβος. Είναι αυτή η αλλοπρόσαλλη αίσθηση που έχω καμιά φορά μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, που μετράω υποτίθεται κάτι μανιωδώς και κάνω λάθος και μετά το ξαναμετράω και έχω λιώσει στο άγχος λέγοντας συλλαβιστά "δε-κα-τεσ-σε-ρα, δε-κα-πεντε,αργκ"
Μπαίνω συνήθως στο εκάστοτε κτίριο με δέος. Γουρλώνω τα μάτια. Και μετά τινάζομαι με αυτοπεποίθηση(φέικ αυτοπεποίθηση) , βάζω το τεχνητό υπερμεγέθες χαμόγελο σέρβις(αυτό με το οποίο λέω "καλησπέρα σας" στο εστιατόριο) και πλησιάζω κάποιον που φαίνεται να ξέρει. Αυτός ο κάποιος μπορεί να είναι και μια γριά που εκπέμπει νόου χάου. Παίρνω μια καλή διαφραγματική αναπνοή για να ακουστεί η φωνή μου, και λέω "Καλημέρα σας!Να σας κάνω μια ερώτηση." σαν να παίρνω συνέντευξη ένα πράμα. Οταν ακούσω την απάντηση συνήθως δεν την ακούω. Οπότε επαναλαμβάνω με το ίδιο φέικ ύφος αυτοπεποίθησης "Πείτε μου ξανά, το τελευταίο δεν το άκουσα, σε ποιόν όροφο?"
Και μετά έρχεται το δύσκολο. Αν υπάρχει χαρτάκι προτεραιότητας, καρφώνω το βλέμμα μου στο πινακάκι με τους αριθμούς και δεν τολμάω να κουνηθώ μήπως μου ξεφύγει ο αριθμός μου.Τσεκάρω και ξανατσεκάρω τα δικαιολογητικά. Κοιτάω τους δίπλα μήπως έχουν κάνα δικαιολογητικό που εμένα μου ξέφυγε.Τους ακούω προσεκτικά μήπως ξέρουν κάτι που δεν ξέρω.Παράλληλα λέω απο μέσα μου "κάνενατελειώνωσήμερακάνενατελειώνωσήμερα" και τσεκάρω φατσικά τους υπαλλήλους προσπαθώντας να αποφασίσω ποιός πιστεύω ότι θα ήταν πιό εξυπηρετικός και λέω "μακάριναπάωστοδεύτεροπαραθυράκι".
Και μετά έρχεται ο αριθμός μου.Πετάγομαι με πάθος. Παίρνω την καλύτερη διαφραγματική αναπνοή που έχω, αλλα βγάζω τον αέρα πριν αρχίσω να μιλάω , οπότε το αποτέλεσμα είναι συνήθως "Φσσσσσσσσ............Γειασαςένααποτέτοιοθαήθελαναβγάλω" στο οποίο ο υπάλληλος απαντάει με ενα "ΤΙ ΛΕΣ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΔΕΝ Σ ΑΚΟΥΩ" και εκεί είναι το σημείο που τινάζομαι πάλι με φέικ αυτοπεποίθηση, ξαναπαίρνω αναπνοή απ το στομάχι, και λέω με δύναμη και πυγμή "ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ ΕΝΑ ΑΠΟΤΕΤΟΙΟ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΒΓΑΛΩ"Με τρεμάμενα χέρια βγάζω όολα μου τα δικαιολογητικά συν μερικά που δεν χρειάζονται συνήθως ,λόγω κεκτημένης ταχύτητας("αυτό τι είναι? Πάσο. Οχι δεσποινίς, δεν χρειαζόμαστε το πάσο σας, ορίστε,ούτε το δίπλωμα σας, ούτε βεβαίωση σπουδών")
Και μετά έρχεται η πολυαναμενόμενη στιγμή. Η πολυαναμενόμενη στιγμή συμβαίνει πάντα. Ειναι εκείνη η στιγμή που αναστενάζω, λέω από μέσα μου "καλά είμαι θεά, τα κατάφερα" και σκέφτομαι με τι να ανταμείψω τον εαυτό μου. Η πολυαναμενόμενη στιγμή περιλαμβάνει πάντα μια αίσθηση ανακούφισης που συνοδεύεται απο τη φωνή του υπαλλήλου, η οποία μου λέει "Δεσποινίς δεν μπορώ να σας το βγάλω, η φωτοτυπία της φωτοτυπίας της βεβαίωσης πρέπει να είναι επικυρωμένη, και πρέπει να έρθετε πριν από την ημερομηνία που γράφει η αίτηση,ελάτε αύριο και φέρτε και διαβατήριο"
Η διαφραγματική αναπνοή πάει στο διάολο. "Μα πήρα τηλέφωνο χτες και μου είπαν ότι η φωτοτυπία δεν χρειάζεται να είναι επικυρωμένη, αχ δεν το πιστεύω, μη μου το κάνετε αυτό" Η φέικ αυτοπεποίθηση μου έχει πάει στο διάολο και μου ανεβαίνουν διόλου φέικ δάκρυα νεύρων στα μάτια.Ο υπάλληλος μπορεί να αντιδράσει με σταρχιδισμό, η αν πέσω σε κάναν ευαίσθητο, θα συμβεί το εξής. "ΚΩΣΤΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΑΠΟΤΕΤΟΙΟ Η ΦΩΤΟΤΥΠΙΑ ΤΗΣ ΦΩΤΟΤΥΠΙΑΣ ΤΗΣ ΒΕΒΑΙΩΣΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΥΡΩΜΕΝΗ ΕΤΣΙ? ΝΑ ΤΗΣ ΤΟ ΒΓΑΛΩ?"Απ το βάθος μπορεί και ν ακουστεί ένα "ΤΙ ΛΕΣ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ, Η ΕΠΙΚΥΡΩΜΕΝΗ ΦΩΤΟΤΥΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΑΛΛΟ, ΒΓΑΛΤΗΣ ΤΟ ΑΠΟΤΕΤΟΙΟ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΝΕ"
Ενα χαμόγελο διαγράφεται στο παραλίγο ξεφτιλιστικά κλαμμένο μούτρο μου. Η φάτσα απόλυτης απελπισίας μετατρέπεται σε φάτσα απόλυτης έκστασης. "Αχ πάλι καλά! Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!"Για λίγα δευτερόλεπτα είμαι έτοιμη να κάτσω στον υπάλληλο. Μετά συνέρχομαι, ξανατινάζομαι με αυτοπεποίθηση, και φεύγω κουνώντας τον κώλο μου με επιτυχία.
Μόλις βγώ από το κτίριο κρατάω το αποτέτοιο παραμάσχαλα σαν να ήτο τοπολυτιμότεροπράμαστον κόσμο. Χαμογελάω στους περαστικούς και παίρνω τηλέφωνα για να πω "Εβγαλα αποτέτοιο!!!! Μαλάκα έβγαλα αποτέτοιο!! Παραλίγο δε θα μου το βγάζανε αλλά μου το βγάλανε!! Αααχ!!"
Και μετά αγαπάω όλο τον κόσμο.Αν όμως χρειαστεί τελικά να επιστρέψω την επόμενη μέρα με διαβατήριο, πιστοποιητικό μελλοντικού θανάτου και βεβαίωση ότι επιβεβαιώνεται η επικυρωμένη βεβαίωση, καλύτερα να μην είστε μπροστά μου.
Αυτά. Μου εύχομαι καλή επιτυχία για αύριο.