Υπάρχουν δύο σύμπαντα. Μη βήχετε ειρωνικά, και μην μου αραδιάσετε φιλοσοφίες και θεωρητικές ασυναρτησίες και διάφορα τέτοια που δεν καταλαβαίνω, για να μου αποδείξετε το αντίθετο.Είμαι τόσο πεπεισμένη, που θα μπορούσα να διαψεύσω 15000000 Γάλλους αν ήθελα. Γιατί Γάλλους? Γιατί όχι.
Λοιπόν.Το ένα σύμπαν είναι αυτό του Κοελιου η Κοέλου η όπως το λένε αυτό το μαλάκα ενπασειπεριπτώσει. Αυτό το σύμπαν μάγκες είναι ΚΑΚΟ. Εχει βαλθεί να με γαμήσει ανάποδα. Μου στέλνει τη μια συμφορά μετά την άλλη φέτος. Συνομωτεί μόνο του ή κατ εντολή κάποιου εχθρού μου "που το θέλει πολυ" για να με δει να σούρνομαι με το σαλάκι απελπισίας να τρέχει από το στόμα μου, με δάκρυα και μύξες και αίματα από την ανοιγμένη μύτη μου (που άνοιξε μόνη της απ το κακό της) Να τρέμω, να κουλουριάζομαι στο παρκέ, να κάνω το "πάνω κατω" της μουρλής (ξερς, αυτό που κάθεσαι οκλαδόν με έναν πάκο χαρτομάντηλα και κουνιέσαι μπρος πίσω κλαίγοντας) κτλ.Μετά το τροχαίο του πατέρα μου, συνεχίζει γαμιώντας. "Ετσι είσαι μωρή? Πάρε κι αυτή, πάρε και αυτή, πάρε και αυτή" Το Κακό Συνωμοτικό Σύμπαν του Πάολο. Η του Παόλου. Οπως θέλετε.
Υπάρχει και το άλλο σύμπαν. Αυτό που όοοολα γίνονται τυχαία, και ή τα αντιμετωπίζεις η τον πούλο. Και που πρέπει να είσαι έτοιμος να επιβιώνεις ανα πάσα στιγμή, γιατί όποτε του καβλώσει όλοι παθαίνουν ατυχήματα, αρρώστιες, παθαίνουν καταθλίψεις και ψυχικά τραλαλά, δυστυχούν τελοσπάντων.Και αν του καβλώσει πιθανολογικά, μπορεί να πρέπει να φας του κόσμου τις πούτσες για δεκα χρονια. Και η βρίσκεις τρόπο να το αντιμετωπίσεις, η γαμιέσαι και συ μαζί με τα πάντα (όχι τα αρκουδάκια)
Και μετά σκέφτηκα και ένα τρίτο.Α, το καλύτερο απ όλα. Το Συμπαντοσχολείο.Παίδες, αυτή η γαμοζωή χρησιμεύει για να "μαθετε" (ΑΧ ΤΙ ΟΜΟΡΦΑ) Τι να μάθετε? Μάθημα του μήνα. "Πώς να συνεχίζεις όταν γίνεται της πουτάνας" η κοινώς "σκάσε και προχώρα"
Συμπέρασμα. Δεν με πολυνοιάζει να πω την αλήθεια. Αν είναι Τιμωρία, Τυχαίο, η Μάθημα. Η κάτι άλλο. Βαρέθηκα. Αν χτύπαξύλο τα επόμενα τρια τέσσερα χρόνια είναι σαν τη φετεινή χρονιά? Ε, κάπως πρέπει να τη βγάλω. Δεν με παίρνει να χώσω το κεφάλι μου στο χώμα και να περιμένω να περάσει η μπόρα, το έκανα ήδη μια φορά και το πληρώνω.
Αγαπητό μου Σύμπαν. Γουστάρεις να με πας γαμιώντας? Τρέχα να με φτάσεις. Και πρόσεχε την πρόσκρουση με το Νεο Ανανεωμένο Τσίγκινο Σωβρακάκι μου.
Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ποια ειναι η γνωμη σας για τα σοκολατακια Gioconda.
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2010
(4)
- ► Φεβρουαρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
▼
2009
(46)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ▼ Σεπτεμβρίου (6)
- ► Φεβρουαρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (12)
ναι, εγω ειμαι.
- Προσγειωνεται η μπουγατσα, ακρη μαγκες
- Σπουδαζω.Υποτιθεται.Τα ξυνω δηλαδη. Παρ'ολα αυτα εχω εναν πλουσιο εσωτερικο κοσμο,μια βαθεια συμπονια για την ανθρωποτητα, μια ελια στον ωμο, και μια μαλακισμενη αισιοδοξια για τα παντα.Συνηθως. Ισως να μην εχω κατι ιδιαιτερο η ψαγμενο η βαρυσημαντο να πω.Ισως παλι και να εχω. Οπως και να χει καλως σας βρηκα.Α ξεχασα. Το ιπταμενη μπουγατσα μου το βγαλανε. Δεν ξερω ακριβως γιατι, ισως να εχει να κανει με το χρωμα μου,με το γεγονος οτι πεταω, κατι τετοιο.:p
3 σχόλια:
διαβάζω το κείμενο και κάνω συνεχώς συνειρμούς. 1. πάνω κάτω της τρελής: νόμιζα πως εκτός από μένα και κάτι τύπισσες στις ταινίες δεν το κάνουν άλλοι. 2. ψυχικό τραλαλά: δεν περίμενα να είναι τόσο διαδεδομένη αυτή η φράση. 3: τσίγκινο σωβρακάκι: κάρτα στο munchkin.
well, ας πούμε ότι το 2009 ήταν γαμημένη χρονιά and then call it even. εγώ το ήξερα από την αρχή και ήταν η πρώτη φορά που πριν μπει ένας χρόνος ήξερα πως θα ήταν γαμημένος. δεν είναι ότι έγινε και τίποτα φοβερό, απλώς πολύ τρέξιμο και άγχος και κακό για το τίποτα.
αρχιζω να πιστευω οτι το να ασχολουμαστε και να σκεφτομαστε για το συμπαν και τη ζωη μας και τις ατυχιες και αλλα τετοια μαλακισμενα ειναι η αιτια της δυστυχιας σ'αυτο το γαμωκοσμο.
-Χαχαχα μα σε παρακαλώ,οι φράσεις αυτές είναι πχιότητα.Με δυνατό πχ.
Εμένα αυτή η χρόνια ήταν και είναι τόσο δύσκολη (γιατί συνεχίζει με χειρότερο τρόπο απ ότι ξεκίνησε)που πραγματικά έχω αρχίσει και αμφιβάλλω για το αν υπήρξα ποτέ ξέγνοιαστη και χαζοχαρούμενη και πώς ήταν αυτό.
-Θα συμφωνήσω, η μιζερολογία μόνο μιζέριες φτιάν.Μακάρι να υπήρχε ένα κόκκινο κουμπάκι οφ στον αφαλό μου.(που να σταμάταγε τις μιζερολογίες όχι εμένα.)
Δημοσίευση σχολίου