Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009

Στοργή και προδέρμ

Γαμώτο.

Θέλω να γράψω κάτι και το μόνο που περιέχει το κεφάλι μου είναι άγχος.Πίεση, άγχος, πίεση άγχος, πίεση.Εξεταστική. Πρακτική. Βρες δουλειά.Κάνε καβγάδες. Σήκω το πρωί. Φάε.(ακόμα και το φαϊ ρε πούστη υποχρέωση)Περπάτα. Προσωπική ζωή? Απέκτησε!Κοιμήσου.Ξύπνα.Διάβασε.Θύμωσε. Χάρσου. (προστακτική του χαίρομαι)

Μα που ήταν αυτά τα εσωτερικά ες ες τόσα χρόνια?Σωματικά έχω κλατάρει, τα συστήματα έχουν αρχίσει και βραχυκυκλώνουν, το μόνο που με πιάνει ακόμα όπως πριν είναι ο καφές, αλλά πόσους εσπρέσους μπορώ να πίνω χωρίς να καταλήξω να βλέπω ηλεκτροφόρα σύρματα να χορεύουν ρούμπα στην πλάτη του δίπλα τύπου?

Θέλω να κάνω φαστ φοργουαρντ αυτό το μήνα, και να πάω κατευθείαν στον επόμενο. Να έχω βρει δουλειά, να έχω τελειώσει με την εξεταστική, να έχω αρχίσει πρακτική, και όταν θα χω χρόνο μετά απο όλα αυτά, δηλαδή ποτέ, να κάθομαι να πίνω με ηρεμία τις πολυβιταμίνες μου, τους σιδήρους και τα ασβέστια σκεπτόμενη "ω, τα κατάφερα" και νιώθωντας τη βαθειά μαζοχιστική εξάντληση της υπερκόπωσης.

Ομορφος κόσμος.

3 σχόλια:

Σούλα Φρίκη είπε...

πάρε ένα γατσούλι

Flonsavardu είπε...

και εγώ! απλώς βγάλε την εξεταστική και βάλε στη θέση της "να έχω βρει σπιτι".

Προσγειωνεται η μπουγατσα, ακρη μαγκες είπε...

-Αχ ναι, ένα απαλό, χνουδωτό, γλυκούλι γατσούλι που να μην μπορεί να μου πει "Ψόφα νευρωτική καργιόλα."Το σκέφτομαι σοβαρά.


-Αχ το σπίτι θα το σκεφτώ μετά τη δουλειά! Αμαν άγχος άγχος.

Ποια ειναι η γνωμη σας για τα σοκολατακια Gioconda.

ναι, εγω ειμαι.

Σπουδαζω.Υποτιθεται.Τα ξυνω δηλαδη. Παρ'ολα αυτα εχω εναν πλουσιο εσωτερικο κοσμο,μια βαθεια συμπονια για την ανθρωποτητα, μια ελια στον ωμο, και μια μαλακισμενη αισιοδοξια για τα παντα.Συνηθως. Ισως να μην εχω κατι ιδιαιτερο η ψαγμενο η βαρυσημαντο να πω.Ισως παλι και να εχω. Οπως και να χει καλως σας βρηκα.Α ξεχασα. Το ιπταμενη μπουγατσα μου το βγαλανε. Δεν ξερω ακριβως γιατι, ισως να εχει να κανει με το χρωμα μου,με το γεγονος οτι πεταω, κατι τετοιο.:p