Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009

Στον Αντρεα μου.

Μπηκα στην πτερυγα του νοσοκομειου φορωντας την πανοπλια της ψυχραιμιας. "Ο καθενας εχει να τραβηξει το δικο του δρομο,δεν μπορω να σωσω κανεναν" , "οσο αρρωστα και να ειναι δεν θα το σκεφτω, εγω ηρθα εδω για να δωσω χαρα" Και παγωσα οποιαδηποτε φρικη αρχιζε να φυτρωνει μεσα μου, ξεπλενοντας τα χερια μου μια, δυο ,τρεις φορες με το αντισηπτικο, σιγουρη για τον εαυτο μου, γιατι εγω ειμαι ψυχραιμη, ηρεμη, ειμαι φτιαγμενη γι αυτο, παντα ημουνα.

Ησουνα το πρωτο παιδακι που ειδα. Ηρθες σιγα σιγα, με τη μαμα σου και σερνωντας τον ορο σου με το ενα χερι.Πανω στον ορο κρεμοντουσαν παιχνιδακια, για σενα ισως να ηταν ολο ενα παιχνιδακι, μεγαλο και με ροδες. Μου εκανε εντυπωση ποσα καλωδια μπορουσαν να εχουν βαλει σε ενα τοσο μικρο παιδακι."Αυτη ποια ειναι?" ρωτησες. "Ειμαι η Λουσια, ηρθα για να παιξουμε αν θες. Εσυ ποιος εισαι?" "Ο Αντρεας"

Ολος κι ολος δυο μεγαλα ματια, και ενα τεραστιο χαμογελο. Μια σταλια, τεσσαρων χρονων.Σκεφτομουνα τα πιο κουλα παιχνιδια για χαρη σου, εκανα τις πιο ηλιθιες γκριματσες, ειχα ερθει για να σου δωσω χαρα. Πηρες ενα σοβαρο υφος. " Μη με κανεις να γελαω σε παρακαλω" μου ειπες."Με ποναει." Και σαν χαζη ρωτησα, "Που σε ποναει?" και σηκωσες την μπλουζα σου και μου εδειξες τις γαζες και τους ορους στην κοιλιτσα σου. "Δεν πειραζει, δε θα γελαμε, δεν πειραζει, ελα να παιξουμε σοβαρα"

Να παιξουμε σοβαρα.....Χωρις να γελαμε.Παιξαμε λοιπον.Μου εξηγησες οτι οι Ρωμαιοι στο κεφαλι τους εχουν βεντουζες."Μου το ειπε η Μαρια" δηλωσες. Γιατι να σε αμφισβητησω αλλωστε.Ζωγραφισαμε ρωμαικες γαλερες και φωτιες και πειρατες και θαλασσες.Εσυ ζωγραφιζες και μου εξηγουσες δηλαδη, και εγω παρακολουθουσα, σαν να ημουνα εγω το παιδακι και εσυ ο μεγαλος. Και οταν ζαλιζοσουνα σταματουσαμε, αλλα οχι για πολυ, ηθελες να μου δειξεις κι αλλα.

Και χτυπησε το ρολοι 9 η ωρα το βραδυ.Επρεπε να φυγω...."Μη φυγεις.Σε παρακαλω." Με κοιτουσες λυπημενα και ηθελα να πεθανω. "Σε παρακαλω". "Πρεπει να φυγω Αντρεα μου...,θα ξαναπαιξουμε ομως αλλη μερα!" "Σε παρακαλω, λιγο μονο.Μεινε λιγο μονο."
Δεν ξαναπαιξαμε αλλη μερα. " Απο ολες τις κοπελες πιο πολυ αγαπαω αυτην" ειχες πει και με ειχες δειξει γελωντας.Αλλα η "αυτη" δεν αντεξε οσο περιμενε. Και μεχρι τωρα θελει να παρει τηλεφωνο να ρωτησει αν εισαι καλα, αλλα δεν τολμαει,φοβαται τι θ ακουσει.

Ετσι,με μια καθυστερηση 6 μηνων σου γραφει αυτο το κειμενο και ευχεται μεσα απο την καρδια της να μην εισαι πια αρρωστος, να εχουν μεγαλωσει τα μαλλακια σου, και να τρεχεις ανεμελος σε καποια παιδικη χαρα γελωντας τοσο δυνατα που ολοι οι πονοι σου να γινονται σκονη.

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2009

Το συμπαν και γω

Τελευταια με εχει προβληματισει εντονα η συμπαντικη κοελιακη συνομωσιολογια, που καταληγει να υπηρετει συμφωνα με τον εν λογω κυριο, τα δικα μου μιζερα θελω.

Πανω κατω εχω καταληξει στο οτι ο εν λογω κυριος μπορει να ισχυριζεται οτι ξερει, αλλα δεν ξερει.Και ο μονος τροπος να το αποδειξω, ειναι να αντιταξω στα αξιολογα και τεκμηριωμενα επιχειρηματα του τα δικα μου, που ειναι επισης βαθυστοχαστα, τεκμηριωμενα, και ας μου επιτραπει μια λιγο πιο λαικη εκφραση, σαικσι.

Λεει λοιπον.

"Οταν θελεις κατι πολυ, ολο το συμπαν συνομωτει για να το αποκτησεις"

Και λεω εγω.

"Οταν θελεις κατι πολυ, και το θελει και το συμπαν, το συμπαν κερδιζει και εσυ παιρνεις τον μπουλο." ( με μπ για εμφαση)

"Οταν θελεις κατι πολυ, το συμπαν ξυριζει τα ποδια του και τραγουδαει χαριτοδιπλωμενο"

"Οταν θελεις κατι πολυ, το συμπαν σε γραφει στ αρχιδια του και προτιμαει το διπλανο σου"

"Οταν το συμπαν θελει κατι πολυ, ποιος χεστηκε για σενα"

"Οταν θελεις κατι πολυ,τραβα παρτο, πριν το καταλαβει το συμπαν και σε γαμησει αναποδα"

" Οταν θελεις κατι πολυ, το συμπαν δεν εχει καμια απολυτως σχεση.Ζωον"

"Οταν θες κατι πολυ,και βρισκεται μεσα στο συμπαν, τοτε το συμπαν αποδεικνυεται χρησιμο."

Πιστευω οτι μετα απο αυτο θα γινω και εγω μπεστ σελερ. Αχ.

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009

πιπες

Ενα , δυο , τρια.

Παυση, ξεχασα γιατι μετραω.

Ενα, δυο, τρια ειπα. Οταν δε θελω να σκεφτομαι μετραω.Μετραω στιγμες. Μια στιγμη περασε.Δυο στιγμες περασαν.Τρεις.Τεσσερις.

Οι στιγμες περνανε και γω τις κοιταω.

"Για σενα στεναχωριεμαι.Οι αλλοι θα διαλεξουν ενα τρενο, και θα φυγουν.Εσυ θα τα κοιτας να περνανε ενα ενα απο μπροστα σου.Τι ψαχνεις?"

Οποιος ψαχνει βρισκει. Οποιος περιφερεται ασκοπα,χανεται.Και για να μη χαθω στεκομαι στο ιδιο σημειο.Και μετραω τις στιγμες.Μια, δυο, τρεις στιγμες περασαν.Απο μπροστα μου.Χωρις να φυγω μαζι τους.

Δεν πειραζει.Δε βαριεσαι.Δε γαμιεται.Δεν παει αλλο.

Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009

Μαλακω

Οσο περνανε τα χρονια

συνειδητοποιω

ποσο μαλακω ημουν

ειμαι

και θα ειμαι, γιατι μερικα πραγματα δεν αλλαζουν.

Και αυτο που εχω να πω

Ειναι οτι τουλαχιστον

Ειμαι ο εαυτος μου.

Και σε οσους εχουν καταλαβει αυτο μου το προσον και το χρησιμοποιουν προς οφελος τους

θα ελεγα

"εγω μπορει να ειμαι μαλακω, αλλα εσυ φιλε, ΘΑ ΚΑΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ"

αλλα επειδη δεν πιστευω σε κολαση και παραδεισο το μονο που μου μενει

ειναι να βριζω,

και να ελπιζω οτι δεν θα την ξαναπατησω.

(καργιοληαρχιδιπουνασουβγειτοσυκωτιαπτονκωλοκαινασουμπει
απτορουθουνιγαμωτοσπιτι
σουπουναμηγαμησειςουτεψοφιααγελαδαμουνοπανο)

Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009

Αντρες κουτσομπολες.

Πολυ ακουγεται τωρα τελευταια οτι οι χειροτερες κουτσομπολες ειναι οι αντρες.Γιατι χειροτερες ομως? Παραθετω ενα παραδειγμα.

"Μαλακα, αυτος ο αρχιδας μπουκαρε τις προαλλες πολυτεχνειο με δυο τανκς με βραζιλιανες, μιλαμε ο τυπος ειναι ψυχακιας, εχω ακουσει οτι την πρωην του τη γαμουσε με ενα ψοφιο κοτοπουλο και μετα αυτη εγινε λεσβια.Ασε που τωρα που το σκεφτομαι, και αυτος πουστρακος ειναι, κατι ειχα ακουσει να λεει τις προαλλες οτι θα γουσταρε αν του καθοταν γαμησι με αντρα"


Μετα απο δυο μερες.

"Αυτος? ναι ρε νταξ, ειναι λιγο μαλακας.Ε νταξ μωρε, εχει μια μεγαλη μηχανη και το παιζει και καλα γαμαω και δερνω, σιγα ρε μουνοπανο, ουτε τανκς να ειχες,ειχε μπουκαρει τις προαλλες πολυτεχνειο και πουλαγε μουρη.Τρελλη ψωναρα ο τυπος. Ναι, ειχε μια πρωην κανανε κατι σαδομαζοχιστικα, ε αυτη ηταν και λιγο μπαι, τεσπα τον παρατησε και κλαιγοταν ο πουστης. Ε, νταξ δεν ειναι πουστης, τον ειχα ακουσει βεβαια μια φορα να λεει οτι αν ηταν πουστης δεν θα κολωνε καθολου να το πει. Οποτε μπορει και να τον παιρνει, ξερεις πως ειναι αυτοι."

Μετα απο τρεις μερες.

"Ναι, τον ειχα δει τις προαλλες πολυτεχνειο, νταξ το επαιζε και καλα πολυ εναλλακτικος και μας την ελεγε που θελαμε να παρουμε μηχανακι, αυτος με το ποδηλατο ειναι και πολυ μαγκας, "τι σοι αναρχικοι ειστε ρε μουνια που πατε και δινετε τα λεφτα σας σε πετρελαια και βενζινες"Ωπα μαλακα, εσυ τα δινεις για να παρεις τις ποζεριες σου τα σταρακια σου και μας τη λες κιολας.Γι αυτο τον χωρισε η γκομενα ρε, ητανε μαμουχαλος και τσιφουτης, πεντε χρονια τα χανε και απηυδησε η καημενη, ακομα τα πινει για παρτη του.Αυτος χεστηκε μωρε, εξαλλου ο τυπος ειναι στον κοσμο του, ασε που μου φαινεται και ψιλοφασιστας κατι ελεγε για τους πουστηδες τις προαλλες και δεν μ αρεσε καθολου το υφακι του"

Μετα απο τρεις βδομαδες.

"Α, αυτος? Ε βασικα δεν τον ξερω δεν εχουμε μιλησει και ποτε, μαλακας ειναι μην μπλεκεις με τετοιους τυπους, σιγουρα καμια καραψωναρα του κερατα θα ναι,ασε που μου φαινεται και λιγο πουστης."


Ε, συγνωμη, αλλα ελεος.

Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009

shithead

Σκατα.Αργα η γρηγορα το θεμα θα ερχοταν στα σκατα.

Τα σκατα ειναι κατι απωθητικο για τους περισσοτερους.Ειδικα οταν τυχαινει να ερχονται σε επαφη με το κατω μερος του υποδηματος.

Η οταν σχετιζονται με μια ανεξελεγκτη ταση εξοδου τους, και δεν υπαρχει η καταλληλη κτιριακη υποδομη.

Αλλα αν το σκεφτει κανεις λιγο αισιοδοξα, τα σκατα σαν σκατα, δηλαδη τα σκατα στην ουσια τους, ειναι αποβολη αχρηστων ουσιων.

Τοξινες, χαλασμενα τροφιμα, αηδιαστικα συντηρητικα καρκινογονα σιχαμενα πραγματα, βρισκουν το δρομο που τους αξιζει, τον αγυριστο.Που λεει και ο λαικος βαρδος.

Ειναι λοιπον απωθητικα οσον αφορα την οσφρηση, την αφη, την οψη.Εμποδιζουν και την οποια επικοινωνια θα θελαμε να εχουμε μαζι τους.

Ομως ειναι τα σκατα αυτα καθεαυτα κατι το αρνητικο?

Θα μπορουσε κανεις να τα κατηγορησει? "σκατα, ειστε ασχημα βρωμικα και με κανετε να αισθανομαι δυσκοιλιος" απαντηση? οχι. Ειναι απλα ο εαυτος τους.

Μας ενοχλουν μονο αν δεν μπορουμε να τα αποβαλλουμε, η αν τα αποβαλλουμε με το λαθος τροπο.Ουσιαστικα, αυτο που μας ενοχλει ειναι η κακη λειτουργια του αξιαγαπητου και πανχρησιμου εντερου μας.

Αν μας ενοχλουν τα σκατα, σημαινει οτι ισως να μην τολμαμε να κατηγορησουμε το πολυαγαπημενο εργατικο κακομαθημενο κωλαντερο μας για δυσλειτουργια.

"Καταραμενη διαρροια"

Οχι φιλοι μου.Οχι. Δε φταιει η διαρροια. Φταιει το πως τη διαχειριζεται ο οργανισμος σας. Που τη δημιουργει κιολα.

(Και μακαρι, μακαρι, μακαρι, μερικοι να απεδιδαν ευθυνες στο πνευματικο τους παχυ εντερο για τα σκατα που παραγει ο εγκεφαλος τους.Συμπεριλαμβανω και εμενα στους μερικους.)

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2009

Αναγουλα

Μα ποσο αηδιαστικα ειναι ολα.Κρασια, ουισκια, σοκολατες, μπαφοι, τσιγαρα, καφεδες,ρακομελα, ουζα, κοτοσουπα, και ο philip glass οταν συνδιαζεται με αναγουλα και ζαλαδες.
Αηδια.Ολα αηδια. Παω να ξερασω.
Και η φιλοσοφικη ειναι σκατα. Σκατα. Και τα σκατα ειναι και αυτα αηδια.

Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2009

τιτλος.

Φοβοι.

Φοβαμαι εσενα, πρασινο ανθρωπακι.Σε φοβαμαι γιατι μπορεις να με δειρεις και εχουν να με δειρουν απο μικρη.

Φοβαμαι επειδη φοβαμαι τον κοσμο που τρεχει και φοβαται.

Φοβαμαι επειδη μερικες φορες μεσα στον κοσμο νιωθω η μονη που φοβαται.Και η μονη χωρις παθος για πανοπλια.

Και φοβαμαι τη φωτια και τις πετρες ,και φοβαμαι τα οπλα .

Φοβαμαι το μισος. Φοβαμαι το ασπρο-μαυρο. Και φοβαμαι τις αλλαγες , φοβαμαι οτι δεν τις ελεγχω.

Φοβαμαι τη στασιμοτητα ,φοβαμαι οσα μενουν ιδια.

Φοβαμαι μη μου πειραξει κανεις τους δικους μου.

Μερικες φορες σας φοβαμαι ολους, ακομα και μενα.

Αλλα δεν φοβαμαι να φοβαμαι.

Δεν θα κρυψω τους φοβους μου στο ντουλαπι και θα ανοιξω την τηλεοραση.

Θα τους βγαλω εξω να παρουν αερα .Δεν θα εξαφανιστουν.

Αλλα εγω θα ειμαι ελευθερη.

Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009

Ρεαλιστικες ευχες.

Τα Χριστουγεννα λες Καλα Χριστουγεννα.
Την Πρωτοχρονια λες Καλη χρονια και Χρονια Πολλα.
Τα Φωτα τι λες?

"Ευχομαι τα φωτα να σε φωτιζουν?"

Ευχομαι λοιπον και γω τα φωτα να φωτιζουν με το φως τους τον ανθρωπο ωστε να φωτιζει τις πολεις του με εναλλακτικες πηγες ενεργειας.

Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009

And once again I lay bookless and alone

Τα βιβλιοπωλεια σε περιοδους αφραγκιας ειναι σαν τσοντα. Βλεπεις ,βλεπεις, αλλα δεν μπορεις να κανεις τιποτα παραπανω.

Αυτη τη στιγμη χρειαζομαι ενα βιβλιο. Το χρειαζομαι. Οτι να ναι, αρκει να ναι μεγαλο και ενδιαφερον. Κατω η πρεζα, πανω η μαγιονεζα, χρειαζομαι ενα γαμημενο βιβλιο ΤΩΡΑ γτι αλλιως θα διαβασω για δεκατη φορα το ονομα του ροδου και θα ξερασω( το αγαπαω αλλα οχι και τοσο)

Θα ηθελα ενα βιβλιο που να περιεχει φακες , ενα διακοπτη θερμοσιφωνα , και δυο τριχες απ τα ποδια του Αι Βασιλη.

Αλλα θα αρκεστω σε οποιοδηποτε βιβλιο. Σε γλωσσα που να καταλαβαινω. Και οχι αλλα απαισια περιοδικα. Οχι αλλα. Ουτε για την τουαλετα δεν κανουν με το συμπαθχιο. Δλδ ειχα τοσο καιρο να διαβασω περιοδικο που επιασα ενα στα χερια μου και κοντεψα να παθω αλλεργικο σοκ μαλακιας.Δεν με πιανει και ευκολα.

Απ την απελπισια μου θα αναγκαστω να διαβασω κανα βιβλιο για τη σχολη.Ειμαι αρρωστη.Το τελευταιο μου βιβλιαρακι τελειωσε. Τελειωσε προχτες. Και τωρα το εχει η Ολγα. Μαλακισμενη.

Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2009

2010 παπαριες μειον μια.

Το 2009 μας μπηκε. Τωρα αν μας μπηκε καλα, θα δειξει. Παντως εγω για καποιο ηλιθιο λογο δεν περιμενα φετος το 2009. Περιμενα το 2010. Κατα τα χριστουγεννα συνειδητοποιησα οτι ερχεται το 2009. Και απογοητευτηκα γτι το 2010 ειναι στρογγυλο νουμερο, ενω το 9 οχι.Και αφηνοντας αυτους τους συλλογισμους επιπεδου, θελω να αναφερθω στο 2008. Και να του πω τα εξης. Φεις του φεις.

" Ησουνα για τον πουτσο.Υποτιθεται οτι συμφωνα με το Λεφακη και τον αστροκοσμο θα ησουν η χρονια μου. Σκατα ησουνα. Με απογοητευσες. Περιμενα απο σενα πολλα. Και μου τα εφερες, για να συνειδητοποιησω οτι ηταν τα λαθος πραγματα. Και το μονο που καταφερες ειναι οτι για πολυ καιρο δεν ζητουσα τπτ.Και για οσο καιρο δεν ζητουσα τπτ, η καρμικη σου μαλακια μου εφερνε το ενα μετα το αλλο παλια προβληματα, π δν ειχα αντιμετωπισει, και επρεπε να αντιμετωπισω σωνει και καλα επειδη σου καβλωσε. Ξερεις κατι? Χαιρομαι που πεθανες. Παρα την ανυπερβλητη κακια σου, το 2009 με βρισκει ηρεμη.Και αισιοδοξα ρεαλιστικη.Η ρεαλιστικα αισιοδοξη.Με ανθρωπους διπλα μου, και καποιους αηδιαστικα παλιους φοβους εξαφανισμενους.Και με βρισκει να μη ζηταω τιποτα. Γιατι οτι θελω θα απλωσω το χερακι μου και θα το παρω. Καργιολικο 2008.Σου ευχομαι να φας τ αντερα σου.Σ ευχαριστω για τη σαδιστικη σοφια, και οχι ευχαριστω δε θελω αλλο"

Καλη χρονια. Σας ευχομαι μεσα απ την καρδια μου σεξ φαι και αγαπη. Α και υγεια. Το σλογκαν μου εφετος.

Ποια ειναι η γνωμη σας για τα σοκολατακια Gioconda.

ναι, εγω ειμαι.

Σπουδαζω.Υποτιθεται.Τα ξυνω δηλαδη. Παρ'ολα αυτα εχω εναν πλουσιο εσωτερικο κοσμο,μια βαθεια συμπονια για την ανθρωποτητα, μια ελια στον ωμο, και μια μαλακισμενη αισιοδοξια για τα παντα.Συνηθως. Ισως να μην εχω κατι ιδιαιτερο η ψαγμενο η βαρυσημαντο να πω.Ισως παλι και να εχω. Οπως και να χει καλως σας βρηκα.Α ξεχασα. Το ιπταμενη μπουγατσα μου το βγαλανε. Δεν ξερω ακριβως γιατι, ισως να εχει να κανει με το χρωμα μου,με το γεγονος οτι πεταω, κατι τετοιο.:p