Τετάρτη 23 Ιουλίου 2008

Παραληρημα 1

Θα θελα να μπορω να ζωγραφισω ενα μεγαλο, πολυπλοκο σχεδιο σε μια μικρη επιφανεια. Μικρη οπως ενα εξογκωμα του σοβα ενος τοιχου ας πουμε. Θα ζωγραφιζα χερια που ανεβαινουν απαλα χαιδευοντας την πλατη μου, και φτανουν στο λαιμο μου και τον κρατανε μαλακα, λιγο πιο σφιχτα, λιγο πιο σφιχτα, δεν μπορω ν ανασανω , τα δαχτυλα γινονται κρυα και σκληρα και νεκρα και η ψυχρα με πνιγει, νιωθω τον αερα στο δερμα μου δεν μπορω να τον ρουφηξω και σκοταδι, ολα μαυρα , σαν μια γραμμη που θα σχεδιαζα με το λεπτο μου μολυβι στο εξογκωμα του σοβα ενος τοιχου.

Τρίτη 22 Ιουλίου 2008

Ουφ

Ναι το ξερω οτι το να περασεις ενα καλοκαιρι στο Ογκολογικο στο Παιδων δν ειναι οι ιδανικες διακοπες , αλλα αυτη τη στιγμη νομιζω οτι εγω και ο Αντρεας συννενοουμαστε πολυ καλυτερα οταν παιζουμε τους ζωγραφιστους πειρατες-Ρωμαιους με τις βεντουζες στο κεφαλι, απ οτι εχω συννενοηθει με οποιοδηποτε ον τον τελευταιο καιρο. Κ ας με πιανει ενα κατι π ολα μυριζουν αντισηπτικο και που δν μπορεις να πεταξεις την μπαλα κατω επειδη εχει μικροβια.
Μετα βλεπω το μαλλι μου που κοντευει να πιασει πατωμα επειδη δν γουσταρω να παω στην κωμμοτρια μπας κ μου τα παρει λιγακι παραπανω, και με μουτζωνω, γιατι σημερα καταλαβα οτι ειτε με μαλλια ειτε χωρις ,και με τους ορους να σερνονται ,παιζεις αγελαδοποδοσφαιρο και χαμογελας και χαζογελας αν χρειαστει. Ηλιθιος κοσμος π στεναχωριεται για τα σπασμενα του νυχια ενω μπορει να βγει εξω και να κανει οτι γουσταρει, η να μεινει μεσα και να κανει οτι γουσταρει, η τελοσπαντων, να επιλεξει κατι και να το κανει. Παραληρω παλι.

Τρίτη 15 Ιουλίου 2008

Σκατα στο πεζοδρομιο

Να σας δωσω την εικονα.

Αποκοσμο λευκο φως που σε τυφλωνει.Απο μεσα βγαινω σιγα σιγα εγω, σαν ονειρικη οπτασια, και λεω με μια βαθεια και ηρεμη φωνη " Υπαρχει ελπιδα....θα χτισουμε ολοι μαζι εναν καλυτερο κοσμο...Ας κανουμε ειρηνη...."

Το φανταστηκατε? Ωραια. Πραγματικοτητα τωρα. Εγω .Μεσα σε ενα suzuki swift.Πισω μου δεξια αριστερα και μπροστα μου ταξιτζηδες. Αναμεσα τους παπακια χωνονται σαν κατσαριδες κατω απο τη χαραμαδα της πορτας. Το κερασακι στην τουρτα, ο υπεραιωνοβιος παππους που στεκεται στη μεση του δρομου πιστευοντας οτι τα φαναρια ειναι περιττα. ¨"Γαμω τους ταριφες σας μεσα, φλασακι δεν εχει το μπουρδελακι σου καργιολη?" Με συγχωρειτε για το λεξιλογιο αλλα μονο ετσι επιβιωνεις στην Κωλοαθηνα.Με τον κωλο με κεφαλαιο.Γιατι οπως ειναι το φλας περιττο, ετσι ειναι και οι λωριδες. Και τα φαναρια. Και τα στοπ.Και το κλιματιστικο(γιατι απ τα νευρα σου ιδρωνεις θες δε θες.)

Και γιατι τα λεω αυτα? Ιδεα δν εχω. Αυτο που ουσιαστικα θελω να πω ειναι οτι σηκωνεσαι ενα πρωι αποφασισμενη να ξεκολλησεις τον σαπιο εγκεφαλο σου απο τη μουχλα του και να κανεις κατι για ν αλλαξεις την κατασταση, να κανεις κατι που γουσταρεις βρε αδερφε. Και καταληγεις να αργεις και να το χανεις επειδη το γαμημενο λεωφορειο αργησε τρια τεταρτα και επειδη εισαι τοσο ηλιθια που δεν ξερεις το δρομο να πας με τ αμαξι. Και επειδη οδηγουσες κ ολο το πρωι κ εχεις ξερασει τ αντερα σου απο την κωλοκινηση της ηλιθιας πολης που επελεξες να ζησεις.

Με τι ισοδυναμει ? Ισοδυναμει με το να περπατας στο δρομο, νιωθοντας μουναρα, με τον αερα μοντελου στην πασαρελα, και εκει που νιωθεις η υπερτατη γκομενα , βλεπεις απεναντι το αντιστοιχο σε αντρα. Ε και εκει πατας σκατα και πεφτεις.

Σάββατο 12 Ιουλίου 2008

Βερικοκα.Και αλλα βερικοκα.

Ναι το παραδεχομαστε. Ειμαστε μια κακομαθημενη φοιτητρια που ζει με τους γονεις της, που της πλενουν τα ρουχα της φτιαχνουν φαγητο , και δεν την εχουν στειλει μια φορα να πληρωσει εναν γαμημενο λογαριασμο της δεη. Το λεμε ανοιχτα και ευθαρσως.
Αλλα για εμας τις ανωριμες κακομαθημενες φοιτητριες ερχεται μια στιγμη κρισης. Και ευτυχιας. Η στιγμη που ολοι φευγουν για 2 μηνες και ειμαστε ολομοναχη. Και τοτε? Αρχικα υστερια. Χοροπηδητο σε ολο το σπιτι και μουσικη στο τερμα. Αυτο μεχρι που η μουσικη να καλυφθει απο εναν ηχο που ειχαμε πολυ καιρο να ακουσουμε, καθως συνηθως το ψυγειο ειναι γεματο και σαβουριαζουμε ασυστολα. Ο αποκοσμος ηχος αυτος ειναι το γουργουρητο του στομαχιου μας, που μες στη μαλακια μας εχουμε να του δωσουμε να φαει απο χτες. Αρχικη αντιδραση? ¨ελα μωρε, θα φας αργοτερα" "μα πειναω τωρα" "ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΕΙΠΑ" Ομως η κατασταση επιμενει ενοχλητικα.Αντιδραση δευτερη? Προσφυγη στο μοναδικο φαγωσιμο που υπαρχει σπιτι. Μακαρονια σκετα. Νταξει. Αλλα σε δυο ωρες εχουμε ξαναπεινασει.Ενοχλητικοι μηχανισμοι αυτοσυντηρησης.
Αντιδραση τριτη? Σκεφτομαστε ως πραγματικα κακομαθημενα οντα "τιι θα εκανε η μαμα μου?" Την παιρνουμε τηλεφωνο.Και τη ρωταμε με επισημο υφος και διψα για γνωση ποιο ειναι το τελετουργικο που πρεπει να ακολουθησουμε για να γινουμε αποδεκτες σε μια λαικη.Ρωταμε και δυο αξιοσεβαστες φιλες για να επικυρωσουμε τα λεγομενα. Πληροφορουμαστε με εκπληξη οτι μπορουμε μονες μας να επιλεξουμε τα φρουτα.Με τα ματια δακρυσμενα απο συγκινηση και οπλισμενες με την υστατη περηφανια μας , ορθωνοντας το αναστημα μας με σθενος, περπαταμε στη λαικη....
Και εκει ανακαλυπτουμε κατι τρομαχτικο και συναμα ανατριχιαστικο και υπεροχο...Ανακαλυπτουμε οτι με ενα ευρω μπορουμε να αγορασουμε πολλα βερικοκα. Για την ακριβεια, μετραμε με λαχταρα 30 βερικοκα ακριβως...Το μυαλο μας αρχιζει να τρεχει. Υπολογιζει ποσα λεφτα εχουμε.Για ποσες εβδομαδες θα μπορουσαμε να συντηρηθουμε με δεκα ευρω, με πεντε, με δυο...! Σκεφτομαστε ποσα λεφτα θα μας περισσεψουν για ηλιθιες αγορες και εξοδους αν φροντισουμε να τρεφομαστε με τριαντα βερικοκα επι τρεις μερες!
Γυριζουμε σπιτι χωρις να εχουμε αγορασει τιποτ αλλο, το μυαλο μας ειναι ακομα απασχολημενο με εκεινα τα τριαντα βερικοκα που στεκουν αγερωχα στο τραπεζι της κουζινας και που αγορασαμε ολομοναχες!Και με τα οποια μπορουμε να τραφουμε για βδομαδες και βδομαδες και βδομαδες αν το προσπαθησουμε!
Και τα οποια μεσα σε δυο μερες εχουν τελειωσει. Και το ηλιθιο μυαλο μας δεν σκεφτηκε να παρει και κατι αλλο. Αντε παλι τα μακαρονια σκετα.Μεχρι να τελειωσει το καλοκαιρι θα χουμε παθει και σκορβουτο εκτος απο μαλακυνση εγκεφαλου.

Παρασκευή 11 Ιουλίου 2008

Summer time

Μοναξιες.

Ωραιο πραγμα η ησυχια. Η ηρεμια. Η μοναξια. Σου δινει απειρο χρονο να σκεφτεσαι διαφορα σεναρια για το πως θα βγεις απο αυτη. Για μενα τουλαχιστον το να ειμαι μονη μου σημαινει απειρες ωρες περισυλλογης για το πως θα βρεθω απο στιγμη σε στιγμη να κανω ανθρωπιστικο εργο στην Αφρικη, να μαθαινω πολεμικες τεχνες στην Κορεα, να συναντω την αδερφη ψυχη μου με τον οποιο παω στην Ινδια με ποδηλατο.Η με τρενο.
Και οσο εγω σκεφτομαι αστρικα ταξιδια με μουσικο backround κατι αναμεσα σε manu chao και loreena mc kennit ολοι οι υπολοιποι θα πανε ταξιδια στις Ζακυνθους και στις Σαντορινες και στις Παρους και Μυκονους και στις Κρητες, ενω εγω θα πηγαινω στην Αιγυπτο πανω σε καμηλα με το aircondition μου παραμασχαλα γιατι καλος ο ηλιος και η ζεστη αλλα εχουμε και χαμηλα επιπεδα μελανινης.Γαμωτο. Αντε και καλο μας καλοκαιρι.

Τρίτη 1 Ιουλίου 2008

Αμαν πια!

Ξερετε τι προβλημα εχω? Με ολα αυτα? Βλεπω τα blog ολων των αλλων.Ομορφα.Περιποιημενα. Με τονους. (Νταξ οχι αυτο δεν το ζηλευω)
Και ερχεται αυτη η στιγμη.Μια τοσοδουλα στιγμη αναμεσα στις χιλιαδες στιγμες της ζωης μου μεχρι τωρα. Που πρεπει.... ν ' ανεβασω μια γαμημενη φωτογραφια. Οχι καμια δικια μου δηλαδη, μια απλη φωτογραφιουλα που θα απεικονιζει τον εσωτερικο μου κοσμο οπως θελω εγω να φαινεται, μια γκομενα με μαγιω, η Μονικα Μπελουτσι γυμνη, τετοια.

Καιιιιι

ΜΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ Η ΠΙΣΤΗ ΓΙΑΤΙ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΝΑ ΠΡΑΜΑ ΜΕ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑΣΤΙΚΟ ΠΟΥ ΑΝΑΒΟΣΒΗΝΕΙ. ΚΑΙ ΜΟΥ ΣΠΑΕΙ ΤΑ ΝΕΥΡΑ. ΚΑΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΚΟΚΚΟΣ ΑΜΜΟΥ ΣΕ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΣΥΜΠΑΝ ΠΟΥ ΔΙΑΣΤΕΛΛΕΤΑΙ.

και τωρα φτανω πλεον στο τελμα μου....ναι...μπορω να πω οτι καταλαβαινω απολυτα αυτη την απελπισμενη γιαγια που κοιταζει με δεος το αυτοματο μηχανημα παραγωγης εισιτηριων οταν αυτο στεκει ψυχρο και αδιαφορο στο μετρο, που προσπαθει να καταλαβει κατα ποσο αυτο το τερας θα ανατιναχτει με θορυβο αν το ακουμπησει. Το ιδιο προδοτικο υφος εχει και ο υπολογιστης μου. ΠΟΥ ΑΜΑ ΔΕΝ ΗΜΑΣΤΑΝ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΗΣΑΣΤΑΝ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΑ ΣΙΔΗΡΟΥ ΚΑΙ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΓΗ . ΚΑΙ ΜΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ.

παω να φαω συγχιστηκα τωρα.

o chapman, οι κατσαριδες,εγω.

Η επιφανεια. Οσο πιο πολυ τροφη εχει ο πληθυσμος ενος ειδους, τοσο αυξανεται. Οσο πιο πολυ τρωνε οι κατσαριδες, τοσο πιο πολλες γινονται. Οταν μειωθει η τροφη, οι κατσαριδες επιδιδονται σε καννιβαλισμο, και μειωνεται η γονιμοτητα τους.Υπαρχουν εγγενεις μηχανισμοι που ρυθμιζουν την ακριβη αναλογια των ειδων συμφωνα με την υπαρξη τροφης.
Το βαθος. Οσο πιο πολυ τρωω τοσο πιο πολυ αυξανομαι.Αν ειχα τη δυνατοτητα να πολλαπλασιαζομαι με διχοτομηση, ο πληθυσμος του ειδους μου θα αυξανονταν ραγδαια.Προς το παρον τεινω απλα να εξαπλωνομαι, με βασικο αποτελεσμα την αδυναμια μου να νιωσω ερωτευσιμη με μαγιω. Συμπερασμα? Εκλαικευση της επιστημης.Κακο πραμα.

ο Μακης και το φασολι.

Κατι θελω να γραψω,να δικαιολογησω την υπαρξη του blog.Οποτε....

Starbucks.Επεισοδιο ενα. Το φασολι. Ζευγαρακι. "Φασοοοοοοοοοοοοοοοοοολι μουυυυυ ποοοσοοο χαιιιρομαι που ειμαστε μαζι ενα μηηηηναααα!!!"(ματς μουτς ματς μουτς) Μαγαπααααααςςςς?? Η μαμα μου σημερα μου εφτιαξε φασοοολια για να κανω τα κακααα μουυ!!Μη γελας!! αφουυ πονουυυσααα!!"

επεισοδιο δυο. Ο Μακης. "Εγω ειμαι απο τους λιγους αντρες που θα βρεις...Εγω ειμαι πηδηχτουλης αλλα το παραδεχομαι..Στα 27 μου πηδαγα 20 γκομενες τη μερα...Και τη γυναικα μου την κερατωνα..Ξερεις τωρα πως ειναι αυτα. Τη γνωρισα στα 20 της, πολυ ωραια γυναικα, ε δεν σκεφτομουνα χαρακτηρες και τα λοιπα οταν παντρευτηκαμε..κοιταζα αλλα πραγματα...Οταν ενας αντρας γουσταρει μια γυναικα, ειναι επειδη του βγαζει μια διαστροφη ενα κατι ρε παιδι μου...σε φανταζεται ας πουμε με μαστιγιο να σε γλυφει ξερεις...Αλλα ο Μακης με τις γυναικες ειναι τιμιος...θες παιδια? παμε στα τζαμπο μαναρα μου να σου παρω!"

Και μετα περασα εναν Πακιστανο για τον πατερα μου. the end.

Ποια ειναι η γνωμη σας για τα σοκολατακια Gioconda.

ναι, εγω ειμαι.

Σπουδαζω.Υποτιθεται.Τα ξυνω δηλαδη. Παρ'ολα αυτα εχω εναν πλουσιο εσωτερικο κοσμο,μια βαθεια συμπονια για την ανθρωποτητα, μια ελια στον ωμο, και μια μαλακισμενη αισιοδοξια για τα παντα.Συνηθως. Ισως να μην εχω κατι ιδιαιτερο η ψαγμενο η βαρυσημαντο να πω.Ισως παλι και να εχω. Οπως και να χει καλως σας βρηκα.Α ξεχασα. Το ιπταμενη μπουγατσα μου το βγαλανε. Δεν ξερω ακριβως γιατι, ισως να εχει να κανει με το χρωμα μου,με το γεγονος οτι πεταω, κατι τετοιο.:p